Afscheidsfotografie bij ongeneeslijke ziekte
Wanneer iemand ongeneeslijk ziek is, schuift ineens alles op. De dagen worden korter maar voelen tegelijk intenser. Je merkt dat de gewone kleine dingen ineens heel waardevol zijn: een hand die nog even jouw hand zoekt, een blik waar alles in zit, een gesprek dat eigenlijk al maanden in de lucht hing. Het ritme verandert, het leven wordt trager… maar de liefde vaak juist zichtbaarder.
In deze fase draait afscheidsfotografie niet om het vastleggen van ziekte. Het gaat om het bewaren van het leven dat er nog ís. Van jullie samen.
Waarom foto’s juist nu zoveel betekenis hebben
Veel families twijfelen eerst of ze zulke intieme momenten wel willen vastleggen. Het voelt kwetsbaar, soms ook spannend. Maar bijna iedereen vertelt me na afloop dat de foto’s later een anker zijn geworden.
Je leeft in een roes. Het is een periode waarin je niet alles bewust meemaakt omdat je zo gefocust bent op zorgen, liefde geven en er zijn. De beelden helpen je later te zien hoe dichtbij jullie waren. Hoeveel warmte er nog was. Hoe gedragen jullie elkaar hebben, juist in de kleine, stille momenten.
Thuis als veilige basis
De meeste mensen willen in deze fase het liefst thuis zijn. De vertrouwde geur van de woonkamer, het uitzicht dat altijd hetzelfde is, de plek waar jullie leven zich altijd heeft afgespeeld.
Thuis is waar alles samenkomt: rust, herinneringen en nabijheid.
Daar ontstaan vaak de momenten die je nooit vergeet. Misschien zit je samen op de bank omdat naar bed gaan te vermoeiend is.
Misschien drink je nog een kopje thee in de keuken. Misschien kruipt een kind nog even dicht tegen papa of mama aan. Misschien wil iemand nog een paar minuten in de tuin zitten, al is het maar om de vogels te horen.
Dat zijn de momenten die ik vastleg — ongedwongen, rustig, zoals ze komen.
Hoe ik werk tijdens een afscheidsfotoshoot
Tijdens afscheidsfotografie is er geen sprake van een “shoot”. Ik kom binnen met dezelfde rust die jullie nodig hebben. Ik beweeg mee met hoe de dag loopt, pauzeer wanneer dat fijner is en dwing nooit iets af.
Ik ben vooral aanwezig. Niet sturend, niet zichtbaar op de voorgrond. Als een stille getuige die alleen vastlegt wat er al is: liefde, verbinding, kwetsbaarheid, kracht.
En als iemand moe wordt, even wil liggen of liever wil rusten, dan passen we dat meteen aan. Alles mag. Niets hoeft.
Momenten die ontstaan tijdens een fotoshoot
Elke familie is anders. Elke situatie is ook anders. Soms ontstaat er ruimte voor een gesprek dat ik van een afstandje meeneem in de foto’s. Soms rust iemand en zit een partner naast het bed met een hand op een arm. Soms spelen kinderen in dezelfde ruimte en komen ze tussendoor even dichterbij.
Het zijn vaak juist die alledaagse dingen die later zoveel betekenen. Omdat ze laten zien hoe jullie samen waren, niet alleen in de grote gebaren, maar vooral in de kleine.
Kinderen in deze periode van afscheid
Kinderen maken dit alles op hun eigen manier mee. Soms zijn ze heel dichtbij, soms spelen ze verderop, soms wisselt het per minuut. Wat ik vastleg is hun echtheid. Niet om iets zwaarder te maken dan het is, maar om hun verbondenheid met degene die ziek is te bewaren iets wat later vaak troost biedt en helpt bij hun eigen verhaal.
Een fotoshoot zoals bij jullie past
Ik werk altijd discreet en met respect voor jullie grenzen. Sommige gezinnen willen alleen bepaalde momenten gefotografeerd hebben, anderen laten mij helemaal vrij. Beide is goed. We bespreken vooraf wat voor jullie goed voelt, en dat blijft leidend.
Jullie privacy, vertrouwen en emotionele veiligheid staan voorop.
Ik kom bij jullie thuis in Noord Nederland
Ik fotografeer in heel Noord Nederland tot aan Utrecht. Omdat deze periode niet planbaar is, probeer ik zoveel mogelijk ruimte te maken wanneer dat echt nodig is. De periode van afscheid is namelijk niet te plannen.